10 بدنساز با بزرگترین پا های تاریخ پرورش اندام
این مطلب فقط برای رفع نیاز به انگیزه اضافی برای اسکوات زدن است.
توجه: برای دیدن فیلم ها فیلترشکن روشن کنید.
بدن سازی چیزی بیش از داشتن دوسر بزرگ ، شانه های گرد و پشتی گسترده است – رقبا نیز اگر بخواهند جسمی خود را به هم گره بزنند ، باید بدن پایین به همان اندازه چشمگیر داشته باشند. و طی چند دهه گذشته ، تعداد زیادی از رقبا قدم به قدم در صحنه های مختلف چهار گوش ، گوساله و همسترینگ قرار گرفته اند که به آنها در بزرگترین نمایش ها به آنها کمک می کند تا نقاط برتر را تأمین کنند.
در تاریخ بدن سازی کمبود پاهای چشمگیر وجود ندارد ، اما به ویژه این 10 رقیب از بهترین ها هستند. از مرد مترادف با اسکوات تا تزئین شده ترین زن گرفته تا تاکنون در المپیا رقابت کند ، این افسانه ها تا صدرنشین هستند.
10 قهرمان پرورش اندام با بزرگترین پا های تاریخ بدن سازی
- تام پلاتز
- رونی کلمن
- جی کاتلر
- شعبه وارن
- ایرین اندرسن
- دوریان ییتس
- کای گرین
- یدکنی
- آیریس کایل
- بیگ رامی
- تام پلاتز
تام پلاتز
جای تعجب ندارد که تام پلاتز راه خود را در این لیست پیدا کرد. عضلات پا همیشه در بدن سازی بسیار مهم بوده ، اما چهار سر و دوقولوها پلاکت یک عامل خیره کننده را به قسمت تحتانی بدن می دهند و باعث تعریف مجدد پاهای خارق العاده می شود.
اما پاهای پلاتز فقط برای نمایش نبود – قدرت اسکوات او کاملاً افسانه ای بود. در سال 1993 ، او 525 پوند با 23 بار تکرار ، اسکوات زد. حالا هیچ کس منکر این نیست که پاهای او یک بسته واقعی است.
رونی کلمن
رونی کلمن هشت بار قهرمان مستر المپیا و توسط بسیاری از آنها به عنوان G.O.A.T بدن سازی شناخته می شود. و در حالی که عضلات پشتی او معمولاً اولین صفتی است که بسیاری به آنها اشاره می کنند ، پاهای غول پیکر او هم مورد توجه است.
مانند پلاتز ، پاهای کلمن هم قدرتمند بود. بخشی از فیلم تمرینی رونی در سال 2003 جایی است که او 800 پوند را برای یک دوبل اسکوات می زند. به دنبال آن مجموعه ای از پرس های پا با 2300 پوند برای هشت تکرار می کند.
جی کاتلر
مردی که در نهایت در سال 2006 عنوان مستر المپیا را از رونی کلمن گرفت، پاهای بزرگی داشت. جی کاتلر در کارنامه خود چهار عنوان مستر المپیا و سه قهرمانی آرنولد کلاسیک را به دست آورد. “چهارسر” معروف او در مستر المپیا در سال 2009 همه را شگفت زده کرد.
پاهای فوق العاده بزرگ به کاتلر کمک کردند تا این عنوان را در آن سال به دست آورد و آن تصویر از آن زمان به بخشی از تاریخ سازی او تبدیل شده است.
برنچ وارن
یکی از تنها رقبایی که قادر به رقابت در بخش پائین تنه با کاتلر بود ، برنچ وارن بود. وارن ، بومی تگزاس ، در همان سالنی که رونی کلمن در آرلینگتون آموزش دید، تمرین کرد. وقتی با “پادشاه” همراه هستید ، سخت نیست که الهام بگیرید.
وارن در سال 2009 در مسترالمپیا یک امتیاز کمتر از کاتلر به دست آورد ، اما او در سال 2011 و 2012 دو آرنولد کلااسیک را برنده شد.
ایرین اندرسن
بخش بدن سازی زنان هم با نمایش پاهای حجیم غریبه نیست و در صدر آن لیست ایرنه اندرسن قرار دارد. به عنوان یکی از بزرگترین ورزشکاران این بخش ، اندرسن بیشتر به خاطر بدن فوق العاده عضلانی خود شناخته می شود
عضلات چهار سر، دور ران و همسترینگ او از بهترین های این ورزش است و او را به مقام پنجم در میس المپیا (2020 و 2021) و در مسابقات جهانی جهانی 2019 به مقام پنجم رساندند.
دوریان ییتس
ییتس مشعل دار مستر المپیا و به عنوان شاخص ترین بدنساز دهه 1990 شناخته می شود. “دوریان ییتس” به دلیل سبک تمرینی پرشور خود معروف به “خون و روده” شناخته شده بود. که روی یک یا دو مجموعه همه جانبه متمرکز شده بود که عضلات او را به سمت نارسایی مطلق سوق می داد.
و در حالی که بیشتر بدنسازان در آن زمان تصمیم می گرفتند که حجم بیشتر را در تمرین خود انتخاب کنند، ییتس ثابت کرد که استراتژی خود را هر بار که با مجموعه ای کامل از پاها روی صحنه می رفت.
پس از پیروزی در مستر المپیا 1997 ، ییتس به دلیل مصدومیت مجبور به بازنشستگی شد. اما وی از زمان پلاتز در آن زمان بهترین جفت پا را داشت. و برای دستیابی به آن توده عضلانی ، به جای اسکوات با وزن آزاد ، به اسکوات ماشین اسمیت تکیه داد.
کای گرین
هنگامی که کای گرین برای اولین بار در سال 2006 به صحنه آمد ، مردم فکر می کردند که او به دلیل ساختار عضلانی خود ، رونی کلمن بعدی است. و مانند کلمن ، گرین پاهای عضلانی را به خوبی تمرین داده تا کاملاً عضلات پشت و شانه های او را تکمیل کند.
یکی از اسرار موفقیت گرین ، نمایش و استعداد برتر او به عنوان یک پوستر بود که به او اجازه می داد پاهای خود را بهتر از تقریباً هر کس دیگری در ورزش در آن زمان ارائه دهد. افتخارات وی از سال 2012 تا 2014 به همراه سه عنوان آرنولد کلاسیک در سال 2009 ، 2010 و 2016 همراه بود.
یدکنی
علی رغم اینکه در برابر قهرمانان آن زمان مانند لندا موری و آیریس کایل رقابت می کرد، اما اوریكن راهی برای گرفتن عنوان میس المپیا در سال 2005 به همراه پنج پیروزی خانم بین المللی در حرفه خود پیدا كرد. یکی از مهمترین قسمت های او ، یک جفت پا بود که کمتر کسی می توانست با او رقابت کند.
اگرچه مواقعی وجود داشت که پاهای اوریکن در واقع بر بدن او غلبه می کرد، اما به نظر نمی رسید که داوران زیاد از سایر بخش های اندام او دور شوند. حتی الان که زنان در بخش پا هر سال بزرگتر می شوند ، اما اوریکن هنوز هم به عنوان یکی از بزرگان پا به یاد می آید.
آیریس کایل
در ورزشی پر از قهرمانان بزرگ و سلسله های ماندگار ، فقط یک ورزشکار وجود دارد که می تواند 10 عنوان کل المپیا را ادعا کند: Iris Kyle. مجموعه او از میس المپیا در طول 15 سال فعالیت، گواهی بر ایستادگی او در تمرین و توانایی وی در پالایش و بهبود بدن خود از مسابقه تا مسابقه است.
کایل یک جفت عضله چهار سر مشهور داشت ، می توانید تصور کنید که همسترینگ های او واقعاً جسمی را با هم جمع کرده است. وقتی او می چرخید بدنی کامل را از پشت به نمایش می گذاشت ، تقریباً همیشه کافی بود که خودش را از بقیه جدا کند.
بیگ رامی
نمونه امروزی از اهداف روز پا می تواند دو بار مستر المپیا مامدوه “بیگ رامی” السسبیا باشد. حتی در اولین بازی حرفه ای خود در سال 2013 New York Pro ، پیشرفت شدید Ramy او را از همه افراد روی صحنه جدا کرد.
السببی بعد از آن نمایش کارهای خانه خود را انجام داد و او گوساله ها و همسترینگ های خود را در سالهای آینده بهبود بخشید. سرانجام ، کواد های هالکی او بیشتر با بقیه پاهای او مطابقت داشت و با قسمت فوقانی او یکپارچه تر جریان می یافت. مطمئناً بهترین بدن در سال 2020 بود که او اولین عنوان مستر المپیا خود را به دست آورد و سپس سال بعد با موفقیت از عنوان خود دفاع کرد.
